Udostępnij artykuł
- Imię: xinomavro
- Znany też jako: black naousa, xynomavro, mavro naoussis
- Kolor: czerwony
- Pochodzenie: Macedonia (region Grecji)
- Występowanie: domator, nie rusza się z ojczyzny
- Polecane apelacje: Naoussa, Goumenissa, Amyndeo
Xinomavro to bardzo ważne winogrono kontynentalnej Grecji, rzec można: prawdziwa gwiazda północy. Właśnie tam, w górzystym terenie, gdzie zimą zalega śnieg, odmiana daje wybitne wina czerwone, mocne i długowieczne, porównywane do słynnych piemonckich barolo – i nie są to czcze słowa. Xinomavro nie jest jednak monotematyczne – znajdziemy je też w winach różowych, białych (blanc de noir), wytrawnych, półsłodkich, musujących, a także w destylatach, np. robionym z gronowych wytłoków tsipouro.
Absolutnie najważniejszą apelacją dla xinomavro jest PDO Naoussa i to tam powinniśmy szukać najlepszych jakościowo butelek.
Charakterystyka win
Porównanie xinomavro z barolo jest uprawnione. Faktycznie, cech wspólnych tu sporo – oba szczepy dają wina o niezbyt wysyconym kolorze, wysokim poziomie kwasowości i tanin, z nutami czerwonych owoców. W xinomavro znajdziemy też charakterystyczne indywidualne akcenty – pomidory, oliwki, kwiaty. Podobieństwo jest również w potencjale dojrzewania – dobrej klasy xinomavro potrafi świetnie (i długo) się starzeć, nabierając elegancji, łagodząc taniny i transformując bukiet: pojawiają się w nim suszone śliwki, suszone pomidory, zioła, tytoń, korzenne przyprawy, nuty ziemiste, grzybowe. Młode xinomavro mogą być nieco zbyt kwasowe i szorstkie (w końcu nazwa zobowiązuje!); najlepiej dajcie im trochę czasu, albo znajdźcie im odpowiedniego partnera na talerzu, który nieco utemperuje ich zawadiacki temperament.
Coś do jedzenia
Dużo kwasowości i tanin, duża intensywność – tutaj potrzeba konkretów! Mięso? Naturalnie! Stek wołowy, grillowana jagnięcina, stifatho, czyli grecki gulasz (często przyprawiony cynamonem i goździkami). Dojrzałe (ale naprawdę dojrzałe) xinomavro to świetny kompan trufli czy grzybowego risotto.